18 Δεκεμβρίου 2013
Ανοιχτή επιστολή με αφορμή πρόσφατες προτάσεις της Συνόδου Πρυτάνεων
Με έκπληξη διαβάσαμε ότι η Σύνοδος των Πρυτάνεων ζητά και νέα αλλαγή των νόμων 4009 και 4076 ώστε «η γνώμη του Συμβουλίου για την έγκριση του Οργανισμού ή του Κανονισμού του Ιδρύματος να είναι συμβουλευτική προς τον Υπουργό» και «η γνώμη του Συμβουλίου, ως προς τον κατάλογο των υποψηφιοτήτων για τη θέση του Πρύτανη, να περιορίζεται στον έλεγχο των τυπικών προσόντων και μόνο».
Με άλλα λόγια, η Σύνοδος των Πρυτάνεων προτείνει να αφαιρεθούν από τον νόμο, πριν καν τεθούν σε λειτουργία, δύο από τις ουσιαστικότερες αρμοδιότητες των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων, μετατρέποντάς τα έτσι σε διακοσμητικά όργανα.
Η απουσία ενδελεχούς και συνεχούς ελέγχου στις διοικήσεις των Πανεπιστημίων οδηγεί μονοσήμαντα στην αδιαφανή λειτουργία τους. Η ακαδημαϊκή κοινότητα έχει μοναδικά προνόμια. Οι καθηγητές έχουν ανεξαρτησία και μονιμοποιούνται με τακτές διαδικασίες ώστε να επιδιώκουν ελεύθερα τη δημιουργία νέας γνώσης. Αντίστοιχα οι φοιτητές υποστηρίζονται με τη δωρεάν παιδεία και διάφορους άλλους τρόπους από την Πολιτεία. Οι φορολογούμενοι πολίτες που συντηρούν τα Πανεπιστήμια έχουν επομένως κάθε δικαίωμα να απαιτούν συνεχή έλεγχο, εποπτεία και λογοδοσία στις αποφάσεις των διοικήσεων, εξασφαλίζοντας ότι θα αποβλέπουν πάντα στην ανύψωση του εκπαιδευτικού και ερευνητικού επιπέδου, και ότι θα είναι πλήρως διαφανείς.
Τα Συμβούλια Ιδρύματος υποστηρίχθηκαν από τη μεγάλη πλειοψηφία των μελών ΔΕΠ για να ασκούν την ανεξάρτητη εποπτεία που απαιτείται. Κορυφαία δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, επειδή αντιλαμβάνονται την ευθύνη που συνοδεύει τα ειδικά προνόμια και την χρηματοδότησή τους, αποδέχονται και επιδιώκουν τον έλεγχο από όργανα παρόμοια με τα Συμβούλια.
Ελπίζουμε ότι η Κυβέρνηση και οι Πολιτικές Δυνάμεις της χώρας δεν θα υιοθετήσουν προτάσεις όπως αυτές της Συνόδου των Πρυτάνεων. Η υιοθέτησή τους θα οδηγούσε σε ομαδικές παραιτήσεις και κατάρρευση του θεσμού συνολικά. Προτρέπουμε επίσης τη Σύνοδο των Πρυτάνεων να επανεξετάσει τις σχετικές θέσεις με γνώμονα το κοινό συμφέρον, την ανάγκη συνεργασίας με τα Συμβούλια και τις μείζονες προκλήσεις που δημιουργεί η μεγάλη συρρίκνωση στους πόρους των Πανεπιστημίων.